Hep bir pozitif görünme, hep bir gülümseme hali içinde olmak nedir?
Bir anlamı, bir gerçekliği var mıdır?
Medya, yazılı-görsel basın, okuduklarımız, dinlediklerimiz…vs insanları yani bizleri “hep pozitif ol”, “iyi düşün”, “sakin ol” diye yönlendiriyorlar, iyi güzel de yapıyorlar da, bu biraz insan doğasına ters değil mi sevgili okurlarım?
Bizler yani sorunlu, sıkıntılı, arazlı, basınçlı insan doğası, her daim “pozitif” olabilir mi sizce?
Veya her daim “sakin” olabilir mi?
O zaman bu gerçeklik algımızı yıkmaz mı?
Cevabım, hayır olamayız. Bu kamil insan – veli insan mertebeleridir, ki beşerin geneli nefsi gereği bu mertebelerde, merdivenleri tırmanmak konusunda başarılı değildir.
Kendimden örnekleyeyim;
Genellikle pozitifimdir doğru, ama her daim değil !
Genellikle soğukkanlıyımdır ama her daim değil !
Genelde sabırlıyımdır ama her daim değil !
Genellikle güleryüzlü ve sıcakkanlıyımdır ama her daim değil !
Depresyon, ateşin dumanıdır.
Yani insan duygularıyla değişkendir, hareketlidir. Gün içinde sayısız duyguya girer, çıkar. Hatta bazen girer ama çıkamaz 🙂 Bunun sonucu da depresyona girer veya başka muhtelif rahatsızlıklara yakalanır. Çünkü ruhsal rahatsızlıklarımız, ateşlerimizin dumanıdır. Duman ise ateşi bulup söndürmeden sönmez!
Onun için, müspet kaidelere uymak elbette hepimizin yapmaya gayret etmesi gereken bir şey ama hep ve her daim değil! Çünkü bu gerçek değil, çünkü bu doğru değil, çünkü bu tam da insan olmanın ve insanca yaşamanın bir göstergesi…
Üzülebiliriz, sevinebiliriz, sinirlenebiliriz, öfkelenebiliriz, sonra sakinleşebiliriz, gülebiliriz, ağlayabiliriz…vs. Tüm bunları yaparken elbet etrafımızdakileri incitip, kırmamaya dikkat ederek, duygularımızı gösterebiliriz. Her daim aynı duyguda kalmaya, aynı gözükmeye kendimizi zorlayarak değil !
Keza duyguları gizlemek veya bastırmak, ruhumuzda tahmin edilemeyecek kadar hasarlara yol açar. Bu nedenle her zaman gülmek veya her daim ağlamaklı olmak, her daim dost, arkadaş canlısı sevgi kelebeği olmak veya her daim içinize dönmek zorunda değilsiniz. Bu nedenle, her daim insanlar “aman ne güleryüzlü desinler diye” gülmek istemediğiniz zamanlarda kendinizi zorlayarak tebessüm etmek zorunda değilsiniz, değiliz 🙂
Yorum Yapılmamış