Şu hayatta elinde neyin var diye düşün?
Bu soruyu sana sorarken, elinde olan paranı, pulunu, yatını, katını kastetmiyorum.
Gerçekten bir düşün: Elinde neyin var ?
- Elinde hangi başarıların var?
- Elinde hangi başarısızlıkların var?
Başarısızlık, başarıdan daha büyük bir öğretmendir.
Şöyle bir bak dünya üzerindeki başarılı sayabileceğimiz insanlara, bir zamanlar birileri tarafından belki beğenilmediler, birileri tarafından belki aşağılandılar, birileri tarafından burun silkindiler…
Ama ya şimdi?
Başarısızlık yaşamış insanların hayatlarını okuduğumda bunun ortak bir nokta olduğunu gördüm. Elbette tesadüf değildi. Tesadüf değil ! Çünkü, burası bir “denenme” arenası.
- Elinde hangi acıların, hangi gözyaşların var?
Çünkü insan bedelini ödemediği şeyin gerçek sahibi olamaz. Yürüdüğün yolda hedefin ne ise, ona ilerken, o hedef için nasıl yürümen gerekiyorsa öyle yürümelisin. Bu herşeyi sil, yak, yık anlamına gelmiyor. Böyle de yapma zaten. Bağlı olduğun etik ilkelerin olsun. Belli bir omurgan olsun. Terliksi hayvan olma.
- Elinde hangi yeteneklerin var?
Bazen yeteneklerini bulman hayli zaman alır. Anlamazsın, bilemezsin belki de neye yeteneğin olduğunu. Mahsuru yok. Sadece bir şeylere mutlaka yeteneğin var. Bunu bil. Ve lütfen ne yeteneğin varsa bunu iyilik için, bunu güzellik için, bunu fayda için kullan. Böyle kullan ki, ruhunu rahat teslim edesin. Yeteneğini de ara. Bir yerlerde emin ol seni karşılayacak. Susuz nasıl su arıyorsa, su da susuz arıyordur çünkü.
- Elinde hangi amaçların var? Varmak istediğin yer neresi?
Bazı yaşadıkların içinde yara kalır, bunu biliyorum. Herkesin yaraları vardır senin gibi. Ama düşün, elinde olan herşeyle nereye varmak istiyorsun? Yaşamının bir önemi olmalı. Hayatının bir anlamı olmalı. Ruhunun bir sıkleti olmalı. Vardığın o noktada içine çekeceğin o temiz nefes hayali sana güç vermeli. Belki kolay olmaz. Zorlanırsın. Ki çoğunlukla zorlanırsın. Ama bu da güzeldir. Çünkü limitler, zorlanmadıkça ortaya çıkmaz.
Gönlün eğer bir dala tutunmak isterse de, dua et. Sadece dua et.
Çünkü bu yeter.
Şifalanma, katman katman gerçekleşir. Soğan kabuğu gibi. Başladı ise, biter.
Yorum Yapılmamış