Kırdığın yerden kırılacaksın

Aşk düz bir çizgide yürümek demek değildir.

İnersin, çıkarsın, koşarsın, yürürsün, düşersin, kalkarsın, kanarsın, coşarsın, korkarsın, ağlarsın, seversin, üzülürsün, üzersin, gülersin, sararsın, akarsın, donarsın.

Ama hiçbir zaman sabit tek bir halde ve tek bir şekilde kalmazsın, kalamazsın.

Menfaatler dünyası olmuş olan bu dünyada kalbin milyonlarca kırık içinde.

Hatta nasıl kırılmışsa kalbin, büzüşüp kalmış kendi halinde.

Atıyor hala, direniyor, yaşıyor, seni de yaşatıyor.

Aşk, samimiyet istiyor.

Halbuki insan evladı kendi duygularından korkuyor. Hatasını anlasa da telafi etmeyi başaramıyor.

Aşk düz bir çizgide yaşanmıyor.

Eğer stabil, kendi halinde yuvarlanıp gidiyorsan bir şeyin içinde, orada aşk falan yoktur.

Sevgi ise bambaşka. Onu yaşayabildiğin her an büyük hediye sana.

Tüm korkuların içinden geçip gidecek, yürüyüp geçeceksin. Ve geçtiğin sisten çıkınca arkana dönüp baktığında kendini daha çok sevecek, daha çok büyüdüğünü göreceksin.

Elbette ki ağlayacaksın, hem de nasıl.

Sana söylemediler mi acı çekmeden büyünmez, acı çekmeden bir ağaç toprağa kök salmaz, salamaz. O acılar da senin. Napalım, onları da saracaksın, kucaklayacaksın.

Bu menfaatler dünyasında, eğer yüreğinle kalelerini korumaya çalışmışsan, kalelerin düşmüş olsa bile, yalnız olmadığını hatırlayacaksın. Hep bildiğin bu gerçeği daha çok anımsayacak hatta anlayacaksın.

Kalelerim…benim canım kalelerim.

O küçük kız çoçuğu kalelerinin önünde durdu her zaman, ama düştü kaleleri.

Yaralandı. Yaralarını göstermedi. Kimse de anlamadı.

Ama vicdanı daima rahattı.

İnsanın en büyük hediyesi, ölürken, anlamlı bir hayat yaşadım diyebilmesi.

Kimse mükemmel değil, sen de ben de, o da, diğeri de, beriki de…

Neyle seviliyorsun, neyinle seviliyorsun ona bak, onu düşün.

Güzelliğin için mi, çalıştığın işin için mi, sahip olduğun iki kuruşluk unvanın için mi, geçiçi afra tafra için mi yoksa sadece kendin olduğun için mi ?

Hepsi bir anda değişebilir. Her şey bir anda değiştiğinde ise bak yanında kim var, kim yok?

Şu cümle aklına gelsin;

“Kırdığın yerden kırılacaksın”

Kim kimi neresinden kırdı ise, aynı acıyı yaşayacak. Bu dünyada ya da diğerinde…

Onun için gönlün rahat olsun.

Gönlün, vicdanın rahat değilse şayet, üzgünüm; kırdığın yerden kırılacaksın sen de.

Mutlaka !

Yorum Yapılmamış

Yorum Yaz